Hongaars leren
Blijf op de hoogte en volg Elise
23 Oktober 2012 | Hongarije, Boedapest
Als reactie op mijn vorige blog kwam het voorstel om een blog over het leren van Hongaarse te schrijven, dus bij deze.
Toen ik mensen vertelde dat ik van plan was naar Hongarije te gaan en graag Hongaars wilde leren kreeg ik veel reacties in de trant van: “Weet je dat Hongaars een van de moeilijkste talen is om te leren?” “Weet je dat Hongaars op geen enkele taal behalve Fins lijkt? En dat zelfs dan alleen de klank er op lijkt.” “Weet je wel dat Hongaars – getal tussen de 15 en 50 – naamvallen heeft?”
Het antwoord op de meeste vragen was ja, dat wist ik, maar dat weerhield me er niet van de taal te willen leren.
Tijdens de eerste week in Hongarije had ik zes uur taalles per dag. Met zes vrijwilligers en een docent brachten we de hele dag in een klaslokaal door terwijl we probeerden zoveel mogelijk te leren. Nu heb ik nog anderhalf uur taalles per week.
Wat kan ik nu dan vertellen over het Hongaars?
- Ik weet nog steeds niet hoeveel naamvallen er zijn, maar ik weet wel dat er niet alleen veel naamvallen maar ook voorvoegsels en achtervoegsels zijn. Het resultaat? Je kunt van een vijf letter woord een vijftien letter woord maken.
- Daarnaast is er een fenomeen ‘vowel harmony’. Dit houdt in dat je de taal moet ‘voelen’. Of je een a of o als ‘koppel klinker’ gebruikt hangt af van hoe het klinkt.
- Ik heb er nog geen logica in ontdekt maar er zijn mogelijke dingen die Hongaren niet kunnen uitspreken en onmogelijke dingen die ze wel kunnen uitspreken.
- Megszencségteleníthetetlenségeskedéseitekért is het langste Hongaarse word. (Vraag me niet wat het betekent, ik weet niet eens of er een Hongaar is die dat weet).
- Er zijn veel creatieve woorden. Színház bijvoorbeeld. Je kunt het letterlijk vertalen naar kleurhuis en het betekent theater.
- De grammatica is verschrikkelijk gecompliceerd maar ergens ook heel erg logisch en gestructureerd.
Ondanks het feit dat het een erg ingewikkelde taal is blijf ik een soort interesse in het Hongaars hebben. De klank vind ik heel mooi maar om een of andere reden vind ik de grammatica ook interessant.
Toch moet ik toegeven dat ik zou willen dat ik veel meer van de taal wist. Ik ben hier al bijna twee maanden en ik snap nog steeds niet heel veel. Ik ken de basis en wat dingen die ik voor mijn werk moet kunnen. Ik zou heel graag willen praten. Maar dat kost veel tijd en energie en ik moet er hard voor werken. Maar ik moet zeggen dat ik soms verbaasd ben over wat ik begrijp. En als ik nieuwe woorden leer dan hoor ik ze overal terug. Dat laat me dan weer zien hoe belangrijk het is om nieuwe woorden te leren ook al voelt het nutteloos omdat er zoveel woorden blijven die ik niet ken.
In mijn dagelijks leven mis ik het om Hongaars te kunnen spreken. Ik denk bijvoorbeeld dat mijn werk veel gevarieerder zou zijn als ik meer kon zeggen en uitleggen. Nu kan ik alleen maar eenvoudige spelletjes spelen, ik kan niet veel gesprekken voeren (vooral met de oudere kinderen is dit ingewikkeld) en ik veel knutselwerkjes kan ik niet uitleggen. Ook zou ik graag meer met collega’s willen praten om meer deel van hen te worden. Gelukkig zijn er collega’s die me proberen te helpen en die ook een beetje Duits of Engels spreken. Daarnaast zijn er ook collega’s die ondanks mijn gebrekkige Hongaars erg vriendelijk zijn en Hongaars met me proberen te praten.
Ook de moeder van Dániel probeert me veel te leren. Ze spreekt Hongaars met me en als ik het echt niet begrijp vertaalt ze het naar het Duits. Dit is een goede manier om te leren. Het maakt dat mijn bezoeken aan hun dorp niet alleen leuk zijn omdat ik even uit Budapest ben en familie ontmoet, maar ook goed zijn voor mijn Hongaars.
--English--
LEARNING HUNGARIAN
As a reaction to my last blog, someone suggested I write a blog about learning Hungarian, so here it is.
When I told people that I was planning to go to Hungary and hoped to learn Hungarian, I got many reactions like: “You do know that Hungarian is one of the hardest languages to learn?” “Do you know that Hungarian isn’t like any other language, except for Finnish? And even then, only the sound is similar.” “Do you know that Hungarian has x [number between 15 and 50] cases?”
Well, for most of the questions the answer was: yes, I knew, but I still wanted to learn the language.
In the first week and a half that I was in Hungary, I had six hours of language classes a day. Six of us volunteers and a teacher spent the whole day in a classroom and tried to learn as much as possible. Now I still have 1,5 hours of language lessons a week.
So, what can I tell you about the language now?
- I still don’t know how many cases there are, but I know there are not only cases but also suffixes and pre-suffixes. The result: you can make a 5 letter word 15 letters long.
- Next to that there is a phenomenon called ‘vowel harmony’. This means: you have to ‘feel’ the language: whether you use an a or o as a ‘linking vowel’ depends on how it sounds.
- I didn’t find the logic in this yet but there are easy things that Hungarians can’t say and impossible things that they can say.
- Megszencségteleníthetetlenségeskedéseitekért is the longest Hungarian word. (Don’t ask me what it means, I am not even sure I there is a Hungarian who knows).
- There are many creative words. For example színház, which could be literally translated to colorhouse, and means theatre.
- The grammar is horribly complicated but somehow also very logic and structured.
Despite the fact that it is a difficult language I find Hungarian interesting. I like the sound of it and for some reason I am also interested in the grammar.
I must admit that I wish that I knew much more of the language. I have been here for almost two months now, and I still can’t understand much. I know the really basic things and some things I really need for my work. I really want to be able to speak. But that takes a lot of time and energy, and I need to work a lot for that. But I must say that sometimes I am surprised by what I do understand. And when I learn new words I hear them everywhere. This shows me how important it is to learn words even when it feels useless because there are still so many words which I don’t know.
In my daily life I do miss being able to speak Hungarian. I think my work would have more variety if I were able to speak and explain more. Now I can play only simple games, I can’t have so many conversations (especially with the older children this is difficult), and I can’t explain how to make things. I would also like to be able to talk with colleagues and become more part of the group. But luckily there are some colleagues who really try to help me and are able to speak some German or English. And some of my colleagues are really nice and try to speak with me in Hungarian even if they know I might not understand.
The mother of Dániel tries to teach me a lot as well. She speaks to me in Hungarian, and when I really can´t understand she translates it to German. This is a really good way to learn. In this way my visits to the village are not only nice because I leave Budapest for awhile and meet family, but are also good for my Hungarian knowledge.
-
11 November 2012 - 21:24
Karel:
Dag Elise,
Een lang epistel wat je produceerde en waarmee je te kennen geeft dat de resultaten van je studie Hongaars nog niet erg overtuigend zijn. Beste dame, wat wil je dan eigenlijk? Je schrijft ergens hier "al" 2 maanden mee bezig te zijn, dat is toch niks. Acht weekjes Hongaars, nu dan kun je echt niet verwachten dat je reeds in staat bent wat "diepere" dialogen aan te gaan. Wees niet direct ontevreden over je resultaten en besef dat Keulen en Rome ook niet op één dag werden gebouwd! Leer elke dag wat bij, kijk naar de Hongaarse televisie journalen want daar krijg je een goed overzicht door wat je ziet te combineren met het gesprokene. Probeer ook eens uit te zoeken of je op het internet een gebruikte taalcursus Hongaars van het LOI op de kop kunt tikken..Naar mijn bescheiden mening kun je hier sneller mee scoren omdat je zo Hongaars leert vanuit de Hollandse visie, en niet omgekeerd. Overigens, beste Elise, ik woon nu reeds 22 jaar in Hongarije en gebruik nog steeds mijn handen en voeten, en wil daarmee zeggen dat er nog hoop voor je is! Veel succes verder bij je studie en een plezierige tijd in Budapest! Groeten, Karel.