Roemenië
Blijf op de hoogte en volg Elise
08 Juli 2013 | Hongarije, Boedapest
Afgelopen maand heb ik een bijzondere reis gemaakt. Ik ben een weekje in Roemenie bij herders verbleven. Een weekje zonder elektriciteit, water met veel zwaar lichamelijk werk.
Omdat ik niet weet wie hiervan op de hoogte is, zal ik beginnen met een stukje geschiedenis van Hongarije.Na de eerste wereldoorlog werd tussen de overwinnaars en Hongarije het verdrag van Trianon gesloten. Hierbij kreeg Hongarije geen keuze en moest de vredesvoorwaarden zonder aanpassingen tekenen. Deze hielden in dat slechts 29% van het voormalig Hongarije tot Hongarije bleef behoren. De overige 71% werden aan buurlanden vastgeplakt. Behalve gescheiden families en andere sociale gevolgen waren ook de economische gevolgen hiervan groot. Er was een groot verlies aan grondstoffen, het spoorwegennet werd doorbroken, transportkosten werden hoger en de enige zeehaven behoorde niet meer tot Hongarije. Het was dan ook onmogelijk om een goed financieel beleid te voeren. Door veel Hongaren wordt deze situatie nog steeds als onrecht gezien. In de gebieden wonen nog steeds Hongaarse minderheden en soms is er zelfs een Hongaarse meerderheid.
Ik was in een dorp dat Gyimesközéplok heet of op z´n Roemeens Lunca de Jos. Dit ligt vlak bij waar oorspronkelijk de grens tussen Hongarije en Roemenië was, nu ligt het midden in Roemenië. Samen met drie anderen was ik op bezoek bij een herders familie. In deze blog wil ik vooral aan de hand van foto’s laten zien wat ik daar ervaren heb. Bij elk stukje tekst horen een aantal foto’s.
Vervoer Foto 1-4
De plek waar we verbleven ligt boven in de bergen. Om daar te komen wordt over het algemeen niet een auto maar paard en wagen gebruikt. Na al onze spullen op de kar geladen te hebben begonnen we aan de twee uur durende reis naar boven. Ook op andere dagen hebben we nog een aantal keer gebruik gemaakt van vergelijkbare karren. Direct op de eerste avond op weg naar boven zagen we een moeder beer met haar twee jongen!
Omgeving Foto 5-20
Ik was vergeten dat er zulke mooie plekken bestonden! Na maanden lang vooral veel stad gezien te hebben realiseerde ik me dat ik de natuur een beetje vergeten was. Overal waar ik keek was een ontzettend mooi uitzicht en werd ik omringd door de natuur. Gedurende de week hebben we veel wandelingen gemaakt en steeds weer waren er nieuwe mooie plekken om foto’s van te nemen.
Huis Foto 21-29
Het gezin woont de helft van het jaar boven, de andere helft beneden in het dorp. Boven houdt in: twee eenkamer huisjes, een stal, een schuurtje en wat stukken grond. Hier is geen stromend water of elektriciteit. Bij hun werk als herder gebruiken ze 8 tot 15 honden. Deze zijn allemaal getraind om vreemden en wilde dieren op afstand te houden. Tot de honden me kenden was het dan ook beter om in de buurt van de herders te blijven..
Water Foto 30-39
Aangezien er geen stromend water bij het huis is, wordt er een paar keer per week water gehaald bij een bron zo’n 20 minuten lopen vanaf het huis.
Eten Foto 40-45
Koken gebeurt buiten of binnen op een vuurplaats die tegelijkertijd ook als verwarming voor het huis dient. Aangezien er veel melk een kaas is (daarover later meer) wordt in het eten bijna altijd in elk geval één van beiden verwerkt. Maar ook uit het dorp worden eens in de zoveel tijd wat ingrediënten en brood gehaald en bezoek neemt ook vaak iets te eten mee.
Melken Foto 46-47
Van het voorjaar tot juli/augustus verzorgt het gezin de koeien van bewoners in het dorp. Hiervoor in ruil geven ze een vastgestelde hoeveelheid melk en zelfgemaakte kaas aan de eigenaren. In het najaar zorgen ze voor schapen die ook weer uit het dorp komen. Hiervoor betalen ze niet maar krijgen ze betaald. Hoe langer het warm genoeg is om in de bergen te zijn, hoe meer ze betaald krijgen.
’s Ochtends wordt een deel van de koeien gemolken. Dit is het deel dat melk heeft doordat ze een kalf hebben of hebben gehad. Daarna worden alle koeien mee genomen de bergen in waar een van de herders bij ze blijft. ’s Avonds als ze terug komen worden ze nog een keer gemolken en daarna verblijft een deel in de stal, een ander deel in de wei naast het huis.
Kaas maken Foto 48-59
Van het grootste deel van de melk wordt iedere ochtend kaas gemaakt. Dit gebeurt in verschillende stappen die ook op de foto’s te zien zijn.
Brood maken Foto 60-81
Ook brood wordt een keer per week zelf gemaakt. Dit gebeurt echter beneden in het dorp bij een van de familieleden. De oven, de buiten in de tuin staat, wordt eerst vol gestopt met hout en brand een paar uur totdat de stenen heet zijn. Ondertussen wordt het deeg voor het brood gemaakt. Als het deeg genoeg tijd heeft gehad om te rijzen wordt de oven helemaal leeg en enigszins schoongemaakt. Daarna worden zo’n tien broden (van een paar kilo) in de oven geschoven en gebakken. Als de broden klaar zijn wordt de buitenste korst er af geslagen en worden ze gedeeld met verschillende familieleden.
Ik hoop dat ik door een combinatie van deze korte stukjes tekst en foto’s jullie een beeld heb kunnen geven van wat ik daar gezien en meegemaakt heb. Wat misschien niet altijd, zoals de mooie natuur, op de foto's zichtbaar is zijn de mensen. Met een enorm bijzondere gastvrijheid zijn we ontvangen door alle mensen die we tegenkwamen. Alles hebben zij aan ons laten zien, uitgelegd en vooral met ons gedeeld. Het leven van een herders gezin is niet makkelijk. Maar deze mensen hebben ons met zoveel liefde en geduld ontvangen dat ik het noch in foto's noch in woorden uit kan drukken. Hoewel zij dit niet zullen lezen wil ik ze toch bij deze heel erg bedanken voor deze mooi week. Zonder twijfel kan ik zeggen dat het de mooiste reis was die ik binnen het afgelopen jaar heb gemaakt!
Omdat ik niet weet wie hiervan op de hoogte is, zal ik beginnen met een stukje geschiedenis van Hongarije.Na de eerste wereldoorlog werd tussen de overwinnaars en Hongarije het verdrag van Trianon gesloten. Hierbij kreeg Hongarije geen keuze en moest de vredesvoorwaarden zonder aanpassingen tekenen. Deze hielden in dat slechts 29% van het voormalig Hongarije tot Hongarije bleef behoren. De overige 71% werden aan buurlanden vastgeplakt. Behalve gescheiden families en andere sociale gevolgen waren ook de economische gevolgen hiervan groot. Er was een groot verlies aan grondstoffen, het spoorwegennet werd doorbroken, transportkosten werden hoger en de enige zeehaven behoorde niet meer tot Hongarije. Het was dan ook onmogelijk om een goed financieel beleid te voeren. Door veel Hongaren wordt deze situatie nog steeds als onrecht gezien. In de gebieden wonen nog steeds Hongaarse minderheden en soms is er zelfs een Hongaarse meerderheid.
Ik was in een dorp dat Gyimesközéplok heet of op z´n Roemeens Lunca de Jos. Dit ligt vlak bij waar oorspronkelijk de grens tussen Hongarije en Roemenië was, nu ligt het midden in Roemenië. Samen met drie anderen was ik op bezoek bij een herders familie. In deze blog wil ik vooral aan de hand van foto’s laten zien wat ik daar ervaren heb. Bij elk stukje tekst horen een aantal foto’s.
Vervoer Foto 1-4
De plek waar we verbleven ligt boven in de bergen. Om daar te komen wordt over het algemeen niet een auto maar paard en wagen gebruikt. Na al onze spullen op de kar geladen te hebben begonnen we aan de twee uur durende reis naar boven. Ook op andere dagen hebben we nog een aantal keer gebruik gemaakt van vergelijkbare karren. Direct op de eerste avond op weg naar boven zagen we een moeder beer met haar twee jongen!
Omgeving Foto 5-20
Ik was vergeten dat er zulke mooie plekken bestonden! Na maanden lang vooral veel stad gezien te hebben realiseerde ik me dat ik de natuur een beetje vergeten was. Overal waar ik keek was een ontzettend mooi uitzicht en werd ik omringd door de natuur. Gedurende de week hebben we veel wandelingen gemaakt en steeds weer waren er nieuwe mooie plekken om foto’s van te nemen.
Huis Foto 21-29
Het gezin woont de helft van het jaar boven, de andere helft beneden in het dorp. Boven houdt in: twee eenkamer huisjes, een stal, een schuurtje en wat stukken grond. Hier is geen stromend water of elektriciteit. Bij hun werk als herder gebruiken ze 8 tot 15 honden. Deze zijn allemaal getraind om vreemden en wilde dieren op afstand te houden. Tot de honden me kenden was het dan ook beter om in de buurt van de herders te blijven..
Water Foto 30-39
Aangezien er geen stromend water bij het huis is, wordt er een paar keer per week water gehaald bij een bron zo’n 20 minuten lopen vanaf het huis.
Eten Foto 40-45
Koken gebeurt buiten of binnen op een vuurplaats die tegelijkertijd ook als verwarming voor het huis dient. Aangezien er veel melk een kaas is (daarover later meer) wordt in het eten bijna altijd in elk geval één van beiden verwerkt. Maar ook uit het dorp worden eens in de zoveel tijd wat ingrediënten en brood gehaald en bezoek neemt ook vaak iets te eten mee.
Melken Foto 46-47
Van het voorjaar tot juli/augustus verzorgt het gezin de koeien van bewoners in het dorp. Hiervoor in ruil geven ze een vastgestelde hoeveelheid melk en zelfgemaakte kaas aan de eigenaren. In het najaar zorgen ze voor schapen die ook weer uit het dorp komen. Hiervoor betalen ze niet maar krijgen ze betaald. Hoe langer het warm genoeg is om in de bergen te zijn, hoe meer ze betaald krijgen.
’s Ochtends wordt een deel van de koeien gemolken. Dit is het deel dat melk heeft doordat ze een kalf hebben of hebben gehad. Daarna worden alle koeien mee genomen de bergen in waar een van de herders bij ze blijft. ’s Avonds als ze terug komen worden ze nog een keer gemolken en daarna verblijft een deel in de stal, een ander deel in de wei naast het huis.
Kaas maken Foto 48-59
Van het grootste deel van de melk wordt iedere ochtend kaas gemaakt. Dit gebeurt in verschillende stappen die ook op de foto’s te zien zijn.
Brood maken Foto 60-81
Ook brood wordt een keer per week zelf gemaakt. Dit gebeurt echter beneden in het dorp bij een van de familieleden. De oven, de buiten in de tuin staat, wordt eerst vol gestopt met hout en brand een paar uur totdat de stenen heet zijn. Ondertussen wordt het deeg voor het brood gemaakt. Als het deeg genoeg tijd heeft gehad om te rijzen wordt de oven helemaal leeg en enigszins schoongemaakt. Daarna worden zo’n tien broden (van een paar kilo) in de oven geschoven en gebakken. Als de broden klaar zijn wordt de buitenste korst er af geslagen en worden ze gedeeld met verschillende familieleden.
Ik hoop dat ik door een combinatie van deze korte stukjes tekst en foto’s jullie een beeld heb kunnen geven van wat ik daar gezien en meegemaakt heb. Wat misschien niet altijd, zoals de mooie natuur, op de foto's zichtbaar is zijn de mensen. Met een enorm bijzondere gastvrijheid zijn we ontvangen door alle mensen die we tegenkwamen. Alles hebben zij aan ons laten zien, uitgelegd en vooral met ons gedeeld. Het leven van een herders gezin is niet makkelijk. Maar deze mensen hebben ons met zoveel liefde en geduld ontvangen dat ik het noch in foto's noch in woorden uit kan drukken. Hoewel zij dit niet zullen lezen wil ik ze toch bij deze heel erg bedanken voor deze mooi week. Zonder twijfel kan ik zeggen dat het de mooiste reis was die ik binnen het afgelopen jaar heb gemaakt!
-
10 Juli 2013 - 16:23
Hester:
Lieve Elise, wat een bijzondere week moet het zijn geweest bij deze herdersfamilie! En wat een prachtige foto's van de omgeving en het dagelijks leven van de mensen daar. Ik hoop dat er nog meer mooie verhalen volgen, ook al is het einde van je vrijwilligersjaar in zicht.
